Το σύμπαν δεν διαστέλλεται απλώς, αλλά επιταχύνεται. Οι αστρονόμοι, εδώ και έναν αιώνα περίπου, γνωρίζουν ότι το σύμπαν διαστέλλεται. Ο χωροχρόνος επεκτείνεται σε δισεκατομμύρια έτη φωτός, χωρίζοντας στο εσωτερικό του τους γαλαξίες όπως ένα σταφιδόψωμο απομακρύνει τις σταφίδες μεταξύ τους όσο αυτό φουσκώνει μέσα στον φούρνο. Αυτή η συνεχής διαστολή, που ανταγωνίζεται την παρόρμηση που έχει το σύμπαν να καταρρεύσει κάτω από την δική του βαρύτητα, μας δίνει δύο βασικά σενάρια για το πώς μπορεί να τελειώσει το σύμπαν. Αυτά τα σενάρια είναι γνωστά ως Big Crunch (Μεγάλη Σύνθλιψη), κατά το οποίο η βαρύτητα υπερνικά τη διαστολή, οπότε και έχουμε ένα αντίστροφο Big Bang (Μεγάλη Έκρηξη), και Big Freeze (Μεγάλο Πάγωμα), το οποίο συμβαίνει όταν η βαρύτητα χάνει από την διαστολή, και τότε όλη η ύλη απομονώνεται λόγω των απροσμέτρητων αποστάσεων.